We waren gisteren, de laatste dag van april, voor het laatst aan de Zuidendijk. Het huis gaat over een paar dagen over naar de nieuwe eigenaar, en we hebben er alles weggehaald dat van ons was. We hebben er niets meer te zoeken. Ik wilde nog graag even zien of de klaprozen/papavers al bloeien. En dat doen ze:
Ook de blauwe regen, de Wisteria bloeit prachtig. Het leuke is dat ik deze zelf heb opgekweekt uit een zaadje van de Wisteria bij ons huis die we moesten weghalen. Hij staat er nu een jaar of 7, en bloeit ieder jaar mooier.
Ik maakte nog wat foto’s en Jan vond het nodig nog een ‘onkruidje’ hier en daar uit te trekken.
– Jan, wat doe je nu? Je hoeft hier niets meer te doen!
– Ja, moet ik dan met m’n armen over elkaar gaan staan?
– JAAA! 😃 Dat kan nu!! 😆
Toen ik dichterbij kwam zag ik dat hij klaproosjes tussen de stenen uittrok. Zonde, maar ja, het is ook niet de beste plek. Ik heb de uitgetrokken plantjes mee naar huis genomen en in de bak bij de andere plantjes gezet.
En dit was dan mijn laatste moestuin logje. Het is klaar, finito. Anderen gaan daar nu genieten en werken en dat is goed.
Ik weet toch niet goed wat ik nu nog met dit weblog zal doen. Het blijft bestaan, maar ik twijfel of ik hier nog foto’s zal plaatsen van mijn plantjes bij het huis. Ik heb daar ook andere weblogs voor. We zien het wel.
Komt tijd, komt raad zeiden we vroeger altijd, en dat is nog steeds waar! 😀
Een mooie afsluiting zo
Ja, en ik krijg nu af en toe berichten en foto’s hoe het nu bewerkt wordt.
Niets blijft ook al zouden jij en ik dat zo graag willen, het is niet anders, maar je hebt er wel heel veel plezierige uren beleeft, samen met jan en de poes en het paard en je hebt er prachtige foto’s gemaakt en daar hebben wij ook weer van genoten.
Wel een rust voor Jan hoor, dat hij er nu eindelijk vanaf is.
Jazeker. Aan alles komt een eind, en als we positief willen denken zeggen we: daar komt weer iets nieuws voor in de plaats. 😎