Maandagnacht kwamen we thuis. De dagen erna konden we aan de slag, want in de moestuin was alles gortdroog en de klei keihard geworden. Er waren maar een paar bonen opgekomen van de bonen die we zaaiden vlak voor de vakantie. 
Ondanks dat stond het toch behoorlijk vol onkruid. Na flink aan de slag te zijn gegaan konden we gistermiddag zeggen: het ziet er weer netjes uit. Onkruid weg, omvallende bloemenstruiken vastgebonden, of weggeknipt (en mee naar huis genomen, in de vaas), alles voorzien van voldoende slokken water, en boontjes bijgezaaid.
In eerste instantie hadden we de bonen gezaaid die we vorig jaar ook hadden (rechts op de foto) nu zijn de historische bonen van Vreeken de grond ingegaan.
Nog steeds alleen de rechter rij, als dat een beetje groeit zaaien we ook de andere rij. We moeten niet teveel bonen ineens hebben, beter een beetje verdeeld.
Links staan de struiken die overgebleven van vorig jaar gewoon weer mooi te bloeien, leeuwenbekjes vooral en nog iets met heel fijn blad waarvan ik even niet weet wat het is. Rechts drie rijen uitjes. Links ervan de snijbiet (lichtgroen), daarnaast de broccoli, die nog steedse beschermd worden door open bakjes, daar moet straks een tunneltje met gaas overheen om te voorkomen dat het koolwitje er eitjes in legt. Daarnaast weer asters. Alles links van de broccoli zijn bloemen. Achter staat de violier vrolijk en uitbundig te bloeien. Ik heb wat geknipt en dat staat nou mooi in de vaas. Links van de violier achterin; twee tomatenplanten.
De courgette planten groeien en de rechter plant heeft al knoppen. Misschien worden dat nog geen courgettes. Ze zijn nu al zo groot en het blad zo stug dat de slak ze niet meer hoeft. Gelukkig. 😊
Ik wil nog rucola zaaien maar ik twijfel of het niet beter is dat thuis in het kruidenhoekje te doen. Daar staan ook tomaten. Het schiet zo snel in de bloei, en thuis kunnen we dat beter in de gaten houden en plukken als we nodig hebben. Tomaten: er staan er twee in de kas en twee erbuiten. Geen idee of dat dit jaar gaat lukken zonder ziektes, ik hou er iig rekening mee. En thuis staan er een stuk of zes. In de kas staan ook de peperplanten, nog erg klein, door gebrek aan vocht denk ik, dus in de kas heb ik flink water gegeven.
Naast de kas, waar ik oa oostindische kers en lathyrus heb gezaaid is het een beetje een jungle van van alles en nog wat. Ook de op die plek eerder bloeiende Kreteense margrieten en de wonderbloemen komen gezellig op, dus dat moet ik een beetje in de gaten houden. Die oostindische kers is bijzonder, het heeft een tweekleurig blad en de bloemen zijn ook tweekleurig. Ben benieuwd! Maar dan moet ’ie natuurlijk niet overwoekerd worden door de wonderbloemen. Er staan ook papavers, rechts vooraan en de stokroos komt ook weer in beweging.
Nu ligt alles er netjes bij en hoeven we het alleen maar bij te houden. Het is weer onder controle. Het paard was ook blij dat we er weer waren, die staat er ook maar alleen in de wei, zo ongezellig. Hij krijgt altijd wat groente van ons en wortels. En soms een koekje. Ik loop weleens door de wei, op zoek naar bloempjes om te fotograferen en dan loopt hij met me mee, geeft me duwtjes in mijn rug. Het is een lief paard.
Nu maar hopen op groeizaam weer!😃