We waren een paar dagen weggeweest en dus ook niet op de tuin. Het was erg vochtig geweest en ook warm. Voordat we weggingen hadden we een paar kroppen sla geoogst en weggegeven, nu zag ik dat iedere krop was aangevreten. Ik haalde er twee uit om mee te nemen en controleerde de rest. Uiteindelijk oordeel, alles eruit en weg ermee. Ook de twee die ik dacht mee te nemen. Het stikte werkelijk van de slakken, iedere krop zat onder, en verder vol gaten en uitwerpselen. 

Het is jammer, maar het is niet anders. Geen hap van de sla, die toch mooie kroppen was gaan vormen, kunnen eten. Ik had nog jonge zaailingen meegenomen, maar die hebben we niet meer geplant, het is paarlen voor de zwijnen gooien, in tuintaal: sla voor de slakken. 

De geit bij de buren (die volgens mij na de ramadan verdwenen zal zijn …. 🙁 ) vond het wel een lekker hapje. Had die ook eens wat anders dan gras. Hij kreeg een paar kroppen en de rest ging op de composthoop. 

Dit zijn pepers in de kas, ook aangevreten. 

De eerste generatie bonen groeien al tot in de hemel. Nog geen bloem te zien overigens.

De tweede schiet nog niet hard op. Diverse bonen zijn zodra ze hun kop boven de grond staken opgevreten. De sprietjes vooraan zijn bundeltjes herfstprei. Die zullen we tzt per stuk uitplanten. 

De tomaat in de kas heeft veel bloemen.

De courgettes, de rechter zal het goed gaan doen, de linker kan ik afschrijven en rechts staat er nog een die wat achterblijft. Aan één plant hebben we ook meer dan genoeg. 

In de snijbiet is ook bezoek geweest. 

Onkruid wieden….

Snijbiet oogsten, er zat geen slak tussen. Gelukkig. 

Ik had ook wat Leeuwenbekjes, thuis gezaaid en opgekweekt, meegenomen, die plant Jan hier uit. Als de slakken alles opvreten zetten we tuin vol bloemen. Ook leuk. 

En, behalve dan de knoflook, is dit de eerste oogst van het jaar. Het is niet te hopen dat de slakken, nu ‘hun’ rijtjes sla verdwenen zijn, massaal de snijbiet aan gaan vallen. Het is niet te bevatten waar al die slakken vandaan komen. Ik denk dat de milde winter en al het vocht er schuldig aan zijn. Voorgaande jaren hadden we het hele seizoen ongeveer evenveel slakken als ik nu uit één krop sla haalde! Dus nauwelijks. 

We strooiden nog wat slakkenkorrels, of het wat uithaalt is de vraag, en hielden het voor gezien toen het een beetje begon te spetteren.