Vandaag was zo’n Jantje-lacht-Jantje-huilt-dag. Het werd niet meer dan 15°. Toch al een heel eind beter dan gisteren want toen huilde Jantje pijpenstelen!
Ik had echt behoefte er even uit te gaan en we gingen, met de auto, naar de tuin. Jan begon met de takken van het snoeiwerk van laatst in stukjes te knippen en ik ging de tuin maar een beetje omharken. Ik sneed er ook wat snijbiet af en een beetje rucola en wat peterselie. Ook ging er één ui in mijn mandje. Het hadden er twee kunnen zijn maar ik gooide er één net iets te ver en de ui verdween in de sloot.
Ondertussen regende het af en toe, scheen de zon af en toe, moest de jas aan en kon hij weer uit …..
En vieze klompen krijg je van die blubber!
De courgette verbaast me steeds weer. Hoe enorm groot zo’n plant kan worden!
Ik veegde wat uit de boom gevallen hazelnoten bij elkaar en wilde ze al weggooien toen ik bedacht dat dat altijd nog kon. En dan kan ik ze onder de boom teruggooien voor de diertjes. Egeltjes en wat al niet meer er rondscharrelt.
Toen we zo’n beetje klaar waren begon het weer hard te regenen. Een kwestie van even wachten en dan naar de auto. Dit was de oogst vandaag:
Toen ik thuis de mand leegde dacht ik weer aan de eitjes van laatst. Die ik meenam met een bosje bloemen. Ze zaten onder een bloemblaadje, zie vorig logje. Ik keek in het potje maar zag zo een, twee, drie de eitjes niet. Ze waren ook wel erg klein. Wel allerlei kleine ‘frutseltjes’, toen ik dat eens wat beter bekeek door het macrolensje van de iPhone, zag ik dit:
Gelukkig dat ik de eitjes onder het blaadje ontdekte. Stel je voor dat ze los door mijn huis liepen!! Voortaan maar altijd goed checken!
En toen wilde een kat naar buiten en zie ik iets onduidelijks voor de schuifdeur liggen:
Een salamandertje! Hoe die bij ons binnenkomt is mij een raadsel!
Wat een beestenboel bij ons! 😀
wat leuk. Slamandertjes moeten hier ook zijn, maar ik zie ze nooit. Prachtig die courgettes!