Het leek wel even droog te blijven maar zeker was het niet. Toch maar naar de tuin, want er moesten bonen geplukt worden, snijbiet geoogst en onkruid verwijderd. Ook moest de composthoop wat afgekalfd worden want die werd veel te hoog, het kostte al een flinke armzwaai om het tuinafval erop te werpen.

We hadden regenjasjes aan, voor de zekerheid, die ik eerst uit deed en even later toen het begon te druppen toch maar aan deed.

Ik pakte het krukje en een emmer en begon te plukken.

Jan sneed na het onkruid wieden een maaltje snijbiet af.

Op een gegeven moment begon het enorm hard te waaien, het loeide over de dijk heen. Ik plukte flink door want ik wilde er wel alles af voor de bui kwam.

En dat lukte!

Dit is de oogst vandaag. Vier kilo bonen. Thuis verdeelden we die eerlijk over vier zakken, een kilo voor ons, de dochters ieder een kilo die ze nog wel even moeten ophalen en de buuf een kilo.

In de kas hingen er zowaar al een paar pepertjes aan de struikjes. Geen Madame Jeanette. Wat wel?

Voor ik begon met de bonen keek ik even of er al wat zaad te oogsten viel, bij de wonderbloemen. Jawel! Nog niet veel, het meeste geel, wat wit en nog geen roze. Volgende keer hoop ik er meer af te halen. Als die zaden er tenminste niet allemaal afstormen. Het zijn zaden ter grootte van erwtjes en ze liggen tamelijk los in de plant.

De Kreteense margrieten waren weer begonnen, dat is ook net onkruid.

Het begon weer te spetteren en het werd regen en we maakten dat we wegkwamen. Gelukkig waren we met de auto!