Als ik een paar dagen niet in de tuin ben geweest, begint het te knagen. Ik moet er dan heen, kijken hoe het erbij staat. En oogsten!

Het bleef droog, de zon kwam af en toe door en het waaide lekker. 🙂
Eerst dook ik maar eens tussen de enorm grote courgetteplanten, en sneed wat groot genoeg was af.
  Daarna ging ik verder met de boontjes. Er kwam ongeveer 1300 gram mee naar huis.

  
En tot slot de snijbiet. Courgettes en boontjes kunnen wel even wachten, maar snijbiet moet direct gegeten worden. Het wordt snel slap. Dat zal ook de reden zijn dat het in de winkel niet verkocht wordt.

Intussen ging Jan even verder met de garage uitmesten, en die is ook weer opgeruimd en overzichtelijk.   

    
 Ik fotografeerde nog wat bloemen en knipte de rucola korter. Daar had ik laatst al alle bloemen uitgeknipt, nu stond het weer vol. Ik weet niet goed wat ik met rucola aan moet, moet me daar maar eens in verdiepen. Het ruikt verrukkelijk als ik aan het snijden ben, ik ruik het nog!
Het is geen geweldig tuinjaar. Ik mis vooral de vele bloemen die we vorig jaar hadden. Er is nu eindelijk wel iets dat misschien nog gaat bloeien, maar zoveel als vorig jaar wordt het nooit meer. Snik.  🙁

 In de kas zijn al mini tomaatjes verschenen. En de watermeloen groeit daar ook goed.
  
    
 
De ene stokboon die er per ongeluk tussen zat heeft ook al bonen. Dat plukt even wat makkelijker.
-‘Waarom doen we niet ieder jaar van deze bonen?’
-‘Omdat het een heel gedoe is om die stokken te plaatsen.’
We weten niet hoe lang we nog dit tuintje kunnen bewerken, als de boel verkocht wordt houdt het op. Anders zou ik er wel voor zijn.
 Ik knipte nog wat bloemetjes voor Poema.

Thuis de snijbiet in het water gezet, gewassen, gekookt en opgegeten! 😀

Ik heb last van mijn rug, doe tussen het plukken van de bonen en de snijbiet snijden wel wat rek en strek oefeningetjes, maar ik voel me een beetje een oud wijf.