Het was eindelijk een gunstig moment om te gaan spitten. Niet (te) nat, niet bevroren, geen last van rug enzovoort. Jan heeft een eerste stukje gedaan. En ik trok planten die er uit moesten uit de grond, de Kreteense margrieten en de peterselie en selderij. En ik fotografeerde de vele sneeuwklokjes.
Toen we klaar waren schepte Jan een polletje uit om mee naar huis te nemen, voor in de voortuin onder een haagbeuk.
Lekker! Hier is alles nog blubber! Maar ook dat komt weer goed 🙂
Het tuintje loopt wat schuin af, dat scheelt wel qua waterophoping.